🔹 قالَ علی (علیه السلام):إنّما المرء فی الدّنیا غرض تنتضل فیه المنایا، ونهب تبادره المصائب. ومع کلّ جرعة شرق، و فی کلّ أکلة غصص. ولا ینال العبد نعمة إلاّ بفراق أخرى، ولا یستقبل یوما من عمره إلاّ بفراق آخر من أجله. فنحن أعوان المنون، وأنفسنا نصب الحتوف. فمن أین نرجو البقاء، وهذا اللّیل والنّهار، لم یرفعا من شیء شرفا، إلاّ أسرعا الکرّة فی هدم ما بنیا، وتفریق ما جمعا.
🔸 امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) فرمودند:همانا انسان در دنیا تخته نشان تیرهاى مرگ، و ثروتى است دستخوش تاراج مصیبت‌ها؛
با هر جرعه نوشیدنى، گلو رفتنى، و در هر لقمه اى، گلوگیر شدنى است.
و بنده نعمتى به دست نیاورد جز آن که نعمتى از دست بدهد، و روزى به عمرش افزوده نمى گردد جز با کم شدن روزى دیگر.
پس ما یاران مرگیم، و جان‌هاى ما هدف نابودى‌ها، پس چگونه به ماندن جاودانه امیدوار باشیم. در حالى که گذشت شب و روز بنایى را بالا نبرده جز آن که آن را ویران کرده، و به اطراف پراکند.
#اخلاقی
🌐@har_ruz_yek_hekmat
🌐@ostadnezafat
#نهج_البلاغه #استاد_نظافت
🔺
عضویت در کانال نثرطوبی
💠 @nasretooba
[صدا ۱۰:۴۰]
شرح حکمت 191
حجت الاسلام و المسلمین نظافت